REACTIES VAN OPVARENDEN 

• Het roer in eigen handen nemen

  
  

  Als begeleider was ik verwonderd dat er zich zo weinig conflicten aan boord voordeden. Blijkbaar straalt het varen op zich, het doorklieven van het water, de zon die brand op je rug terwijl je het roer in handen neemt, meer uit dan we dachten.

  
  

  Dankjewel Schipper en scheepsmaat!

  
  

  Het moet gezegd zijn dat de pedagogische waarde van zo'n tocht onmiskenbaar is: het is een ongedwongen leermoment dat zowel individueel als in groep erg verrijkend blijkt!

  
  

  Loods voor één dag

  
  

  ... Het is vooral dit laatste gegeven dat op "onze loods voor één dag", Rudy, een onvergetelijke indruk naliet. De werkboei. Want ook in een rivier moet er gewerkt worden. Als in de schelde niet regelmatig gebaggerd werd zou geen enkel groot zeeschip de haven van Antwerpen meer kunnen aandoen.

  
  

• Ontspannen sfeer

  
  

  Wat voor de begeleiding het aller boeiendst was om te merken, waren onze meisjes die zich aan hun beste kant lieten zien: vanaf het smeren van de broodjes 's morgens tot ze in hun bed lagen hebben zij zonder afspraken, verwittigen noch opmerkingen in een samenhorige en ontspannen sfeer vertoefd, waarin ieder zichzelf kon zijn en z'n persoonlijke ruimte kon innemen.

  
  

  Niks moest en alles kon, wat met zo'n groep niet altijd zo evident is. De bereidheid om de bemanning te helpen was groot en niet enkel voor de plezante klussen. We lieten ons gewillig inwijden in de kunst van het zeilen: de schipper en zijn scheepsmaat bleken geduldige en correcte leermeesters en stapten met een gezonde dosis humor en speelsheid mee in het groepsgebeuren.

  
  

• Brevet

  
  

  Mario praatte veel over de boot in de weken voor ons vertrek. "We gaan varen en ik ga sturen!". En of! Nog voor iedereen er erg in had, stond hij achter 't roer. En de "chauffeurs" vooral "Luksje", werden zijn beste vrienden... Mario was niet weg te slaan van het stuur.

  
  

  Christine was ook een heel goeie schipperin: ze straalde achter het roer en is beretrots op haar brevet van hulpstuurman.

  
  

  Een ongewone ervaring

  
  

  Het was voor mij ook verwonderlijk hoe nieuwsgierig deze jongeren toch zijn naar natuur en haar wonderen rondom ons. Het vangen van een kwal en deze in haar bewegingen bestuderen is voor kansarme jongeren een ongewone ervaring. En terwijl zij krabben vingen of geduldig visten, stelden zij vragen omtrent de tij, de golven, de maan, de sterren, ...

  
  

  
  

• Zandbank

  
  

  Kapitein Luc vond tijdens de vaart een zandbank waar hij voor anker kon gaan. Met hulp van zijn stuurmannen Joris en Frank en de stoutmoedigheid van Anit werd iedereen van 't schip gehesen en op de schouder (à la St Christophel) naar de zandbank gedragen.

  
  

  NA een wandeling en wat zonnebaden keerde iedereen - in eendemars - door het ondiepe water terug naar het schip waar de bemanning ondertussen niet beter gevonden had een uiltje te knappen. Ook deze keer was iedereen fier om te mogen sturen!

  
  

  Indrukwekkend onderweg was ook de werking van zo'n sas!

  
  

• Spannend avontuur

  
  

  Bert herinnert zich de grote en kleine schepen op de schelde alsook het koken onder dek nog levendig, Joris het "petieterige WC'tje" en Harry's scheenbeen weet hoe steil de "kiekenladdertjes" op zo'n schip zijn.

  
  

  Spannend was ook de aankomst in Hansweert waar serieus gebalanceerd moest worden om - hoog en droog - het vaste land weer te bereiken.

  
  

• Ongedwongen leermoment

  
  

  Met oog voor de interesse van het publiek werd het doel van onze tocht duidelijk: beurtelings sturend (zou ik het ook zo goed kunnen?) en kaart lezend (waar ligt het Noorden?) voeren we onze tochtgenoten naar een eenzame plek waar één van de meisjes de T'ai mocht laten vastlopen op een zandbank...

  
  

  "Durf ik in het water springen?" 

  "Geraak ik aan land?"

  Probeer het maar!

  "Kun jij de bal pakken?"

  
  

  Kleine en grote uitdagingen werden aangegaan, grenzen verlegd, reserves overwonnen... Avontuur met hoofdletter A!

  
  

  Alle verwachtingen werden meer dan ingelost... zelfs de zeehonden waren stipt op de afgesproken tijd en plaats!